در حال بارگذاری ...
یادداشت سامان ناصری فعال تئاتر استان تهران

عملکرد یکساله انجمن هنرهای نمایشی استان تهران

یکسال گذشت ،با تمامِ بیم و امیدش ،با تمامِ می شود و نمی شودش ، یکسال پیش در چنین ایامی تصمیم گرفتیم سرنوشت کاری خودمان را خودمان به دست بگیریم،یا علی گفتیم و عشق را آغاز کردیم ، اگر تا پیش از این مردی از جنس باران و شلتوک با منش "عاطفی" اش نقطه ی اتصالمان بود این بار مردانی از جنس خودمان،همرنگ و همراه ، درد کشیده و مومن به منش آن فرزانه ی گوشه ی تنهایی گرفته ی "عاطفی" مان قدم پیش گذاشتند تا بکنند آنچه باید و بایستند جلوی شدنِ آنچه نباید .

از انتخابات و هیجانات گذر می کنم که همیشه گزینش ها پر از گمانه زنی های درست و غلط است ، همه ی زیبایی ها پس از انتخاب شدن رقم خورد و باز هم مردِ"عاطفی" بازیگر نقش اول این زیبایی ها شد ،برگزاری مراسم تجلیل از حسین عاطفی به پاس یک عمر حسین عاطفی بودن با رمز "ما همه عاطفی هستیم" جرقه ی آشتی ها و رفاقت های ماندگار انجمن را زد و چه نیکو رقبای دیروز انتخابات دست در دست هم به مرمت و بازسازی ساختمان انجمن استان و شاخه هایش پرداختند و چه خوب که مردانی داریم پر از جنبه ی باخت و ظرفیت پیروزی .

پس از مراسم شکوهمند عاطفی که به نظرم بی نظیر بود و خواهد ماند انجمن مراسم زیادی برگزار کرد که همه از سر همین مهر و وفای همگانی بود و نتیجه اش به غایت مثبت . اما سامان دادن به انجمن های تابعه و نظارت درست و اصولی بر کارکردشان عزمی می خواست راسخ که در وجود مردان انجمن بود و بی کم و کاست و خستگی به انجام رساندند ،پس از سالها دوباره چراغ آموزش در این استان روشن شد و دیر نخواهد بود درخشش اختر هنرجویان امروز و ستارگان فردا بر آسمان هنر این مرز و بوم که گوشه ای از آن را همین امسال در جشنواره تئاتر استان تهران دیدیم و سال های آینده مشتاقانه تر به انتظار خواهیم نشست.

در آمد زایی وَرِ دیگر مدیران انجمن بود،دغدغه ی نان هنرمند لحظه ای دوستان مرا رها نکرد و از خودمان شروع کردیم و جهانی شدیم ،از خودمان شروع کردیم و علاوه بر فرهنگسازی برای مدتی بر غم نان مان هم فایق آمدیم ،از خودمان شروع کردیم عکسمان تیتر اول خبرگزاری های داخلی و خارجی شد و دریافتیم خواستن توانستن است و اگر آسمان مهیا باشد پریدن را از هر پرنده ای بهتر می دانیم .

پویایی دفاتر انجمن ها میراث مدیریتی قوی در مرکز است،انتخاب کارا ترین افراد و سپردن سکان هدایت شهرستان ها به آنان مهم ترین اتقاق در جهت پویایی انجمن ها بود،برگزاری جشنواره های داخلی در شهرستان ها با اشلی بالاتر از تصور و حضور نمایش هایی از انسانهایی دانسته تجربه ای گرانبها بود که به همت یاران منتخب برای خدمت انجام شد ،اما شاه بیت اتفاقات سال گذشته جشنواره ی استانی بود ،جشنواره ای که با بهترین کیفیت در اجرا،پذیرایی و اختتامیه به انجام رسید و انگشت حیرت را روانه ی دهان های باز آنانی کرد که سالها می گفتند ،نمی شود ،نمی توانیم و نمی توانید.

اجرای قدرتمند جشنواره تئاتر استان تهران ثمره ی اعتماد به جوانان هنرمند بود و بس ،همان هایی که سالها از تخصصشان به دور بودند و با حسرت ترک سواری تعدادی انسان ندانسته را می دیدند و حسرت می خوردند ،اینبار در میدان عمل کاری کردند کارستان، اما شاید بزرگترین و مهم ترین دستاورد انجمن هنرهای نمایشی استان تهران که این روزها یک ساله شده ، احیای استقلال انجمنی است که سالها زیر یوغ پدرسالاران بی منطق گرفتار بود و در این یک سال خودش برای خودش سیاست گذاری می کند و تصمیم ساز است و چه دلنشین است برای هنرمندان این انجمن اجرا کردن سیاست های پیشروانه ی این تیم تازه نفس ...

شاید اشکالاتی هم در اداره ی انجمن در یکسال گذشته بوده که همیشه در نقش منتقد صریح و بی پرده با دوستان مطرح کردم و هیچ گاه مدیحه سرا نبودم برایشان و شاید تلخ ترین و تیز ترین انتقادات از جانب صاحب این قلم مطرح شده و باز هم ادامه خواهد داشت ،اما پس از یکسال انتقاد و نیمه ی خالی لیوان را دیدن فکر می کنم حق این زحمتکشان است که با این متن از زحمات بی دریغشان تشکر کنم و با صدای بلند بگوییم دست مریزاد رفقا ،خداقوت.




نظرات کاربران