نمایش «کاروان مدینه » کاری از آکادمی تئاتر پیشوا بر روی صحنه
به گزارش تئاترتهران، نمایش «کاروان مدینه » کاری از آکادمی تئاتر پیشوا به نویسندگی و کارگردانی حسن پورگل محمدی که این روزها به مناسب شهادت سید و سالار شهیدان آقا امام حسین (ع) در تهران اجرا می شود بیشتر از 4 ماه و نزدیک 90 تمرین 3 ساعته با دانشجویان مستعد رشته تئاتر اکنون با استقبال خوب هنرمندان و هنردوستان و عاشقان امام حسین مواجه شد در صورتی که اولین بار این نویسنده و کارگردان نمایش #کاروان_مدینه را با 4 بازیگر در سال 85 در فرهنگ سرای شفق روی صحنه برد اما حال این نمایش با بیش از 20 بازیگر از تاریخ 9 شهریور 98 در تماشاخانه پرواز ساعت 21 روایتی از نینوا را با زبان و نگاه اشقیا بیان می کنند . نمایش دینی و مذهبی از آغاز آفرینش تا به امروز از حضرت آدم و حوا تا مراسم قربانی حضرت ابراهیم و اسماعیل تا به صلیب کشیدن حضرت عیسی رخ دادن واقعیت های جامعه ی زمان خود بوده و هنرمندان باید آن را به حقیقت در جامعه تبدیل کنند چون رسالت هنر نیز در همین راستا است و به تئاتر و مخاطب خود پیشنهادهایی ارائه میدهد. نبود نگاه تخصصی و روضهخوانی در برخی تولیدات مذهبی بر لزوم داشتن نگاه به روز و همچنین توجه به موضوعات روز که میتوانند مفاهیم دینی و مذهبی داشته باشند و در عین حال کلیشهای و تکراری نباشند یکی از نکات مهم نویسندگان و نمایشنامه نویسان باید باشد تا به درستی به اجرای صحنه تبدیل شود، تأکید کردن اجرای صحیح و قلم و نگارش نویسندگان و کارگردان ها برای مخاطب نمایش مخصوصا نمایش های دینی و مذهبی به گونهای است که میتواند نگرش متفاوت و جدیدی را به مسائل دینی و شخصیتهای والای مذهبی پدیدار کند و جامعه بشری آن را به معنای درست دریافت کند. مخاطب تئاتر باید نمایشهای مختلف را ببیند ولی باید انتخابگر باشد که کدام نمایش مناسب او است.آفتی هم وجود دارد و آن این است که در میان نسل جوان و مستعد تئاتر ایران کمتر کسی تمایل به فعالیت در حوزه تئاتر دینی و دفاع مقدس دارد زیرا آنقدر مدیران برنامهریزی نامناسبی داشتهاند و برخی هنرمندان نیز به خاطر شرایط مالی اقدام به تولید و اجرای کارهای مناسبتی بی کیفیت کردهاند که دیگر در میان نسل جوان تمایلی برای فعالیت در این حوزه نیست و متأسفانه همین روند باعث شده نگاه تازهای وارد عرصه تئاتر دینی و موضوعی ما نشود وقتی تعاریف مختلف درباره شخصیت والای امام حسین و یاران باوفایش وجود دارد خیلی حیف است که درباره این شخصیت تئاتر و فیلم ساخته نشود. اگر اجازه خلاقیت به هنرمندان داده شود، آثار درخشانی درباره شخصیت بزرگان خاندان اهل بیت ساخته میشود در جامعه ما به نظر من موضوع دینزدگی و سیاستزدگی وجود دارد. همچنان معتقدم که دوران طلایی تئاترهای دینی ما مربوط به ۲ دهه قبل بود که نقشه راهی داشتیم و فعالیتهایی حرفهای در این زمینه انجام میشد. احساسم بر این بود که کارهایی قدم به قدم انجام میشد و دارای برنامهریزی در زمینه تئاتر دینی بودیم ولی حالا دیگر در میان مدیران هم دغدغه تئاتر دینی وجود ندارد و افرادی که تخصص و تجربه لازم در زمینه تئاتر ندارند در زمینه تئاتر دینی فعالیت میکنند چون نیاز به هم فکری با جامعه شناس/ روان شناس و کارشناس مذهبی در هنر آرام آرام دارد فراموش می شود. امید وارم که نمایش در جامعه و خانواده و نگاه خانواده ها به هنر نمایش "تئاتر" در ایران به جایگاه اصلی خود نزدیک شود و امید که تئاتر برای همه معنا پیدا کند.