بهاریه
بهار، جلوه گاه پروردگار
با رسیدن بهار، طبیعت نو می شود. چکاوک ها، هزار دستان و قمریان، نغمه ها و سرودهای فرح بخش و تازه سرمی دهند و انسان ها را به مهرورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خوانند. بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است و با آمدنش دل ها سرشار از سرور و جان ها معرفت می یابد.
بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می شود. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم. در اینکه چشمه مهر ایزد همواره به سوی آدمیان و همه موجودات، سرازیر است و ما اگر او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی کند و با دگرگونی فصل ها نیز به جلوه گری قدرت بی پایانش می پردازد تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه هایش، اشک شوق از چشمی جاری شود.
باشیم که در بهار جدید نو شویم و به تعادل برسیم. مایی که نو شدن را در انجمن هنرهای نمایشی استان تهران اندکی قبل شروع کرده بودیم و باشد که راهمان را در کنار هم و دست در دست هم ادامه دهیم و چه خوش گفت بیژن ترقی :
تا بهار دلنشین ، آمده سوی چمن
ای بهار آرزو ، بر سرم سایه فکن
چو نسیم نو بهار ، بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود ، کلبهء ویران من
تا بهار زندگی ، آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل ، آمد بیا دامن کشان
بهاران بر شما خجسته باد
علیرضا ترامشلو
مسئول انجمن هنرهای نمایشی شهرستان قرچک
و عضو هیئت رئیسه انجمن هنرهای نمایشی استان تهران