در آستانه برگزاری بیست و دومین جشنواره تئاتر استان تهران

گاهشمار زراعی خزان است تا خزان و حکایت این روزهای انجمن هنرهای نمایشی استان تهران، حکایت کشاورزی است که بعد از سالها کشت و کار، خوب میداند زمینش را کی نم دهد، کی شخم زند، کی بکارد و چه بکارد، چگونه داشت کند، تا بهترین برداشت را داشته باشد.

خدا را شاکریم که از برگریزان سال گذشته، که به لطف کردگار هنرمند هر برگش، هزار رنگ نقش میخورد، دیوارهای کهنه ی انجمنی که به زحمت پیرمان و پیشکسوتانمان سرپا مانده بود، رنگی نو خورد.

 و به لطف اعتماد هنرمندان شهرستانهای استان تهران خدمتگزار جمع بزرگواران و این دیر همیشه پایدار شدیم. که بحق فرمود:

غیر از هنر که تاج سر آفرینش است

دوران هیچ سلطنتی پایدار نیست

پس از خزان تا نوبهار و از چله ی بزرگ تا چله ی کوچک تمام تلاشمان نبود، مگر کاشت و داشت و برداشتی درست.

 و دل نبستیم بجز به بزرگانمان. و کمر نبستیم مگر به همتمان. و چشمی به دستی ندوختیم مگر به دستان دهنده ی خدایمان.

اینک زمان برداشت است. حالا که بعد از سالها و شاید برای اولین بار برگزاری جشنواره ی تئاتر استان تهران به دست پرتوان خود هنرمندان انجام میپذیرد. آن هم با شکل و سیاقی نو. با اضافه کردن بخش های متنوعی همچون مدرسه ی تئاتر برای بالا بردن هرچه بیشتر سطح علمی هنرمندان شهرستانهای استان تهران.

 همچنین برای اولین بار در بخش آئینی و سنتی میزبان هنرمندان عزیزمان هستیم.

پس بکوشیم تا به خودمان و هر آنکس که چشم بر کرده ها و نکرده های ما دوخته بفهمانیم، که در هر رشته ای کار بدست اهل فن آن بهتر انجام میشود.

باشد تا با کمک شما عزیزان که میوه ی همدلیمان امروز زیباترین و شیرین ترین حاصل کشت این یکسال است. رو سفید از این امتحان سخت و دوست داشتنی در آئیم.

 به کمک همیشگی شما دوستان و لطف ابدی پروردگارمان.

و در پایان از همه شما دعوت میکنیم تا با هم در این جشن برداشت محصول که همان جشنواره ی تئاتر استان تهران است شرکت کنیم.

قرارمان مسیر کاه کشان رو به سوی دشت پر برکت ورامین، پیشوا پاکدشت و قرچک

برادر کوچک شما

امیر حسین شفیعی