جشن عروسی در جشنواره

مجید قربانی -نگاهی به نمایش عروسی بانو گشسب نوشته اردشیر صالح پور و کارگردانی سمیه آباده   از شهرستان رباط کریم به بهانه اجرا در بیست و پنجمین جشنواره تئاتر استان تهران 

شاید بتوان از نام نمایش های جشنواره و اطلاعات کلی آنها دومین روز جشنواره را به لحاظ سبک و سیاق متفاوت ترین روز در نظر گرفت چرا که نمایش های قلاده ای برای یک سگ مرده و عروسی بانو گشسب قطعا در دو سر طیف تمامی نمایش های جشنواره امسال قرار میگیرند.

عروسی بانو گشسب  نمایشی سرگرم کننده ، ساده و برگرفته از داستان های شاهنامه است.گشسب دختر رستم خواستگارانی دارد اما تمایلی به ازدواج ندارد کشمکش او با آنها که در نهایت منجر به ازدواج او می شود دستمایه نمایش است .

سمیه آباده با گروهی از هنرجویان خود نمایشی خوش ریتم ، دلنشین و سرگرم کننده را آماده کرده است. گرچه این نمایش شباهت های زیادی به لحاظ شیوه اجرایی به نمایش سال گذشته او در جشنواره پیشین دارد اما به لحاظ کیفی کمی پایین تر است .

همواره دراماتیزه کردن داستان های اساطیری و حماسی شاهنامه جزو دغدغه های نمایشنامه نویسان بوده اما به ندرت این اتفاق افتاده است . اردشیر صالح پور با نمایشنامه اش قصه می گوید و سمیه آباده با عوامل کارگردانی خود بازیگری،  طراحی صحنه و لباس،  گریم ، نور و ... توانسته این قصه را جذاب تر تعریف کند.

هماهنگی گروه بازیگران که ترکیبی از کودکان ۷ یا ۸ ساله تا جوانان هستند قابل تامل است و ردپایی از آماتور بودن آنها دیده نمیشود. ریتم نمایش خوب است و نشاط و سرزندگی در گروه موج می زند. مجموعه این عوامل باعث می شود بیننده بعد از اجرا سرخوش و سرحال باشد اما نکته فراموش شده جایگاه تفکر و پرداختن به لایه های زیرین نمایش و شخصیت هاست. با مزگی ها و نقطه هدف بودن این رویکرد باعث شده ویژگی های عمیق تر نمایشنامه و شخصیت های آن نمایان نشوند.

گرچه کارگردان در مجموع توانسته انتظار ها از یک نمایش آئینی سنتی و ایرانی را تا حدود زیادی برآورده کند اما در گامی فراتر دوباره این سوال به ذهن می رسد  که آیا می توان به غیر  از سرگرمی و قصه گویی و پرداختن به یکی از داستان های شاهنامه، تفکر تماشاگر و شخصیت های اثر را هم به چالش کشید.

خاستگاه این سوال اینجاست که اگر این روند های اجرایی به همین دست یافته ها بسنده کنند بعد از چند تجربه به تکرار می رسند و دیگر حرفی برای گفتن ندار ند، چرا که فاقد عنصر دراماتیک هستند.  

در پایان باید اشاره کرد گروه اجرایی نمایش بانو گشسب هماهنگ و یک دست هستند و به یک تجربه جذاب در اجرای اینگونه آثار رسیده ند و آرزو کرد که به این داشته بسنده نکنند .  

 به امید آن روز.